De laatste volledige week in Suriname!

Lieve iedereen,

Alweer mijn laatste verslag vanuit Suriname. Afgelopen week was mijn laatste volledige week hier. Deze week is echt mijn allerallerallerlaatste week. Van deze week zal ik dan ook geen blog maken, omdat het vooral het afronden van wat dingetjes zal zijn. Alleen woensdag en donderdag nog 2 leuke dingetjes, dan heb ik namelijk mijn afscheids-etentjes gepland. Eenmaal in Nederland zal ik nog een keer blog schrijven, waarop ik terugkijk op mijn tijd hier :)

DAG 31 t/m 34: 04/03/2013 t/m 07/03/2013
Dinsdag weer een lekker dagje gewerkt. Er is een nieuw kindje. Een baby van 15 maanden, echt een schatje.
’s Middags even de usual gedaan (boodschapjes) en ’s avonds zijn Do, Sara, Charlotte, Cath, Dimi en ik bij ’t Vat wezen eten. Ik heb intens genoten van kipsaté. Superlekker en daar was ik echt aan toe. Kost hier ook niets. Ik heb in totaal voor 33,50 SRD gegeten, nog geen 10eu.
Dag 34 wederom weer gewerkt. Al ging Do vandaag mee om een dagje mee te kijken. Het was ook allemaal een beetje vaag vandaag, want opeens ging ik mee naar EKO. Ik had geen idee wat dat was en toen ik navraag probeerde te doen bij de leidsters snapte ik er nog minder van. Het bleek een hotel aan de Suriname rivier te zijn :P De kinderen vinden het heel leuk om daar heen te gaan :)
Uiteindelijk langer gewerkt dan normaal en verder alleen nog even boodschappen gedaan en spullen ingeslagen voor morgen, want we gaan naar de Colakreek!

DAG 35: 08/03/2013
Vandaag zijn wij met zijn achten naar de Colakreek gegaan. De Colakreek ligt vlakbij Zanderij en is iets meer dan een uur rijden van Paramaribo. Met zijn 8en zaten we bij Dunne Bryan in een taxi voor 7 personen, een uur lekker te plakken. Het was vandaag superlekker weer en nadat we toegangskaartjes hadden gekocht (wel 12,50 SRD) en een plekje hadden gezocht zijn we, heel verstandig, ons en elkaars rug eerst gaan insmeren. In totaal heb ik het denk ik een uurtje getrokken in de volle zon, maar het was echt zo suuuuuuuper warm! Het zweet liep uit m’n armplooien, nek, overal! Te vies. Toen ben ik toch maar even de kreek in gegaan. Dat ziet er zooo ranzig uit! Het heeft echt de kleur van cola en je ziet niets als je daar loopt. Ik liep naar de overkant, want daar konden we zitten en dat liep schuin omhoog. Dat zie je natuurlijk niet, dus ik ging alweer bijna op m’n plaat :P Uiteindelijk eventjes in de kreek gezeten en toen maar onder de boom gaan zitten, lekker stokbroodjes met door Emily gemaakte eiersalade en pesto gegeten. Daarna ben ik lekker onder de boom in de schaduw gaan liggen.
Na een tijdje waren we er allemaal wel een beetje klaar mee, dus belden we Dunne Bryan of hij ons eerder kon komen ophalen. Dat kon niet en uiteindelijk kreeg hij ook nog een lekke band. Moesten we nog langer wachten. Maaaaaar! We kregen wel korting op onze rit, omdat we moesten wachten én we gingen langs de McDrive. Oftewel de Drive Thru hier :P Dat is ook een raar systeem. Nja, het systeem niet, maar dan geef je je bestelling door en dan krijg je maar de helft. Dus moesten een aantal meiden weer naar binnen om te rellen dat het niet klopte. Heel vervelend. Toen we eindelijk thuis waren intens genoten van mijn McChicken menu en lekker wezen douchen. Bleek mijn rug behoorlijk verbrand te zijn, terwijl ik in de schaduw heb gelegen. :O

DAG 36: 09/03/2013
Vandaag had ik afgesproken met Do mijn laatste inkopen te doen hier voor de lieve mensen in Nederland. Uiteindelijk ging Eveline ook gezellig mee en zijn we door Paramaribo gaan wandelen. Uiteindelijk waren we wat te ver gelopen. We wilden naar de Ready Tex, voor de souveniertjes maar we liepen verkeerd. Toen kwamen we in een soort van halve ghetto waar we heeeel snel door heen zijn gelopen :P Toen kwamen we nog 2 Surinaamse kereltjes tegen die even mans gingen doen. We wilden heel hard doorlopen, maar toen ging Do haar slipper stuk, omdat Eveline er per ongeluk op stond. Die waren we aan het proberen te maken en die Suri’s bleven maar doorpraten. Uiteindelijk hadden zij Do haar slipper gemaakt, omdat het ons niet lukte. Toen kregen we als kers op de taart nog een soort ‘mannentieten-dans’ van een van de Suri’s die iets te vaak in de sportschool zit. Vrij hilarisch en maar snel doorgelopen. Uiteindelijk heb ik alles gekocht wat ik moest hebben. Bij de Steps zag ik nog suuuuuuuuper leuke slippers, maar die had ik niet gekocht, omdat ik ze niet echt nodig heb. Nu zit ik er alleen al de hele dag mee in mn hoofd en MOET ik ze hebben. Morgen dan ook maar met Charlotte en Do naar de Maretraite Mall en een andere Steps (in de hoop dat ze ze daar ook hebben). En anders moet ik volgende week naar het centrum :D
Nu de rest van de dag nog even chillen met Charlotte (halve huis is weg of ligt in bed) en dan nog ff powernappen en vanavond mijn laatste stapavond in Suriname! Zsa Zsa Zu it is. Nog nooit geweest, dus ik ben benieuwd.

DAG 37: 10/03/2013
Gisteren zijn we toch maar niet uit gegaan. We hadden niet veel puf en het was ook een beetje onduidelijk hoe of wat. Uiteindelijk hebben we lekker met zijn allen zitten kletsen.
Vanochtend hebben we eerst een ontbijtje gemaakt voor huisgenoot Roel, want die werd vandaag 21! Na ‘Lang zal hij leven’ aan zijn bed gezongen te hebben gingen we ons klaar maken om te shoppen (ja, alweer, ik móest immers die slippers hebben). We zouden vandaag naar de Maretraite Mall gaan en nog even naar de Steps voor de slippers. De Maretraite Mall is een wat duurder winkelcentrum voor de middenstand van Suriname. We hadden afgesproken om redelijk vroeg te gaan, zodat we de rest van de dag nog wat anders konden doen. Van te voren gingen we voor de zekerheid maar even googlen, omdat het leven hier op zondag een stuk stiller is dan in Nederland. Vrijwel alle Surinamers gaan namelijk ’s ochtends eerst naar de kerk. Na het onderzoek naar de openingstijden waren ze nog niet helemaal duidelijk, maar leek het alsof de Mall om 16:00u open ging. We gingen toch maar even op pad, want we moesten sowieso naar de Steps voor mij en uiteindelijk ook voor Charlotte.
We zijn eerst even naar de Maretraite Mall gefietst om te kijken of ze open waren. De Mall was gesloten, maar er stonden wel wat beveiligers voor de deur (heel hard nodig, blijkbaar :P). Charlotte ging even verifiëren wat de openingstijden waren en dat was inderdaad 16:00u. Dus gingen we eerst maar even naar de Steps. Eenmaal aangekomen bij de Steps (welgeteld 5 minuten fietsen van de Maretraite Mall) was ik bijzonder gelukkig toen ik zag dat ze in dit filiaal ook die slippers hadden. Na even wikken en wegen welke variant het zou worden heb ik gekozen. Ook Charlotte is geslaagd. Daarna gingen we nog even door naar de Chinees, want huisgenoot Roel was jarig en daar moest natuurlijk taart voor gemaakt worden. Ik mocht helaas niet mee naar binnen naar de Chinees, want Do moest iets halen voor mijn afscheid. Dus ik heb 10 minuten buiten staan wachten waarbij een Surinamer keihard tjoerie’s (het is niet goed uit te leggen wat dat zijn, google maar :P) deed om mijn aandacht te trekken. Wat hem natuurlijk niet lukte. Toen zijn we maar weer naar huis gefietst.
Toen we eenmaal thuis waren begon het weer eens lekker tropisch te regenen. We waren rond een uur of 11 weer thuis en moesten dus nog tot 16:00u wachten voor we naar de Maretraite Mall konden. Het hele huis was ongeveer in Skype/film kijk/slaap modus, behalve Do en ik. We verveelden ons dan ook uiteindelijk schromelijk. We hebben maar even een lekker voetenbadje met een beetje olijfolie genomen. Je krijgt toch best droge voeten van dag in dag uit op slippers lopen. Na een uitgebreide pedicure bij mezelf was het eindelijk 16:00u en konden we naar de Maretraite Mall. Daar gingen we dus kijken voor een cadeautje voor Roel, maar uiteindelijk zijn we intens veel vrouwen winkels in geweest. Met name schoenenwinkels. Ik heb dit keer heel braaf mijn portemonnee in mijn zak gehouden. Met die verzameling hakken die ik al heb was een extra paar niet echt nodig. Niet dat schoenen per se nodig moeten zijn, maar dat volledig terzijde. Na de zoveelste schoenenwinkel keek ik op mijn horloge en was het al bijna 18:00u, terwijl we 19:00u uiteten zouden gaan voor Roel zijn verjaardag… En we wilden ook nog een smoothie! :O Dus wij speedy een smoothie scoren en vol gas naar huis fietsen.
’s Avonds dus lekker gegeten bij ’t Vat. Opeens hoorden we allemaal sirenes en zagen we een colonne politiemotoren met allemaal geblindeerde auto’s aan de overkant van ’t Vat naar een soort van hotel rijden. Toen dacht ik dat er allemaal vet belangrijke politici in zouden zitten (mijn Politicologische hart ging helemaal uit d’r panty). Maar helaas zag ik niet wie er uitstapten…. :(

Nu genieten van mijn laatste weekje hier... Het zit er nu écht bijna op. Enerzijds heel jammer, want het is echt super hier, maar anderzijds kijk ik er ook weer naar uit om naar huis te gaan :)

Liefs!

A-L